Γκρίνια

Η γκρίνια των "μεγάλων παιδιών".

Μία μορφή επικοινωνίας που χρησιμοποιούν τα μη ενήλικα άτομα (ακόμα και άτομα άνω των 18 που λειτουργούν σαν παιδιά) προκειμένου  να εκδηλώσουν με έναν τρόπο αυτό που θέλουν μη αναλαμβάνοντας την ευθύνη. Πώς; Με υπόγεια μηνύματα, διπλά, προορισμένα να καλύψουν την επιθετικότητα, το θυμό, ακόμα και την οργή με παθητικό - επιθετικό τρόπο, τα οποία, βρίσκουν εξαιρετικά το στόχο τους οδηγώντας τον παραλήπτη τους σε αρνητικές αντιδράσεις. 

Η γκρίνια, είναι μία μη ξεκάθαρη δυσαρέσκειας και αδυναμία σύνδεσης με τον άλλον, γιατί στο τοπίο υπάρχω μόνο εγώ που «υποφέρω» γι’ αυτό κι έχω και το δικαίωμα να γκρινιάζω. Πιθανά να έχω μάθει να σχετίζομαι με αυτόν τον τρόπο, κάποιος γονιός μου να γκρίνιαζε και να διδάχτηκα ότι αυτός είναι ένας εντάξει τρόπος να ζητάω πράγματα. Ομοίως, αν το παιδί μου γκρινιάζει, κάτι φυσιολογικό για ένα παιδί που δεν μπορεί να μιλήσει ακόμη με σαφήνεια για τα συναισθήματά του, ωφέλιμο είναι να αναρωτηθώ: «ποιος άλλος γκρινιάζει μέσα στην οικογένεια»;

Τα παιδιά είναι εγωκεντρικά και πιστεύουν ότι όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω από αυτά. Εύκολα όταν ματαιώνονται ή νομίζουν πως ματαιώνονται, τα πιάνει παράπονο, θυμός κι έτσι μπορεί και μόνα τους να ανακαλύψουν τη γκρίνια. Τότε, χρειάζεται να τα βοηθήσουμε να εξοικειωθούν με τα συναισθήματά τους, ρωτώντας κι ενθαρρύνοντάς τα να μιλήσουν, βοηθώντας τα να δείχνουν τι πραγματικά νοιώθουν χωρίς να μένουν παραπονεμένα γκρινιάζοντας, αναλαμβάνοντας σιγά σιγά την ευθύνη που μπορούν να σηκώσουν για την εκάστοτε ηλικία τους και οδηγώντας τα με ασφάλεια στην αυτονόμησή τους.

Η γκρίνια:

-          είναι προορισμένη να κάμψει και να ελέγξει τον άλλον, σέρνοντάς τον, σε κάτι που δεν επιθυμεί. Έχει δε, τα αντίθετα αποτελέσματα αφού σχεδόν κανείς δε θέλει να κάνει κάτι με το ζόρι. Μπορεί να το κάνει μία, δύο ή και περισσότερες φορές, μετά όμως θα επαναστατήσει και η σχέση θα διακοπεί.

-          χρησιμοποιείται σαν όπλο: «σου επιτίθεμαι για να μη μου ζητήσεις ή να μη μου επιτεθείς». Έτσι δηλώνω ότι «δεν είμαι διαθέσιμος να κάνω κάτι - να πάω παρακάτω - να δώσω αυτό που μου ζητάς» ή «νομίζω ότι δεν μπορώ να κάνω αυτό που μου ζητείται» ή «φοβάμαι να το κάνω». Γκρινιάζω για αντιπερισπασμό, ώστε να μη διεκδικήσεις τίποτε από όλα αυτά από εμένα, αλλά και τελικά να μη μου πεις πως αισθάνεσαι και τι πιστεύεις για μένα, γιατί δεν το αντέχω ή δεν ξέρω τι να το κάνω. Εν ολίγοις «αποκλεισμός».

-          μπορεί να εμφανιστεί μετά από πίεση – χρονική, συσσωρευμένων θεμάτων τα οποία έχω αδυναμία να επεξεργαστώ σαν άτομο, μετά από πολλές απαιτήσεις που με ξεπερνούν. Χάνοντας επαφή με τον εαυτό μου, «δεν ξέρω τι μου φταίει», αρχίζω να γκρινιάζω προκειμένου να αποφορτιστώ από τα δύσκολα κι ανεπεξέργαστα συναισθήματά μου. Νοιώθω εγκλωβισμένος μέσα σε αυτό το «δεν ξέρω» και, ασυνείδητα, απαιτώ από κάποιον άλλον μέσω της γκρίνιας να με βγάλει από το αδιέξοδο. Και είναι ακριβώς αυτή η δύναμη που έχει κάποιος άλλος να με βγάλει από την απελπισία μου, που δεν την έχω εγώ που με κάνει να νοιώθω ανίσχυρος και φοβισμένος και παράλληλα μπορεί και να μισώ τον «σωτήρα» μου. Αυτό τροφοδοτεί ακόμα περισσότερο τον φαύλο κύκλο της γκρίνιας και της μιζέριας.

-          Ενεργοποιείται γιατί φοβάμαι να διεκδικήσω αυτό που θέλω ή νομίζω πως δεν μου επιτρέπεται ή επειδή υπάρχει στρεβλή αντίληψη ότι αν διεκδικήσω στα ίσια αυτό που θέλω, οι άλλοι δε θα με αγαπούν και δε θα με αποδέχονται πια. Πιθανόν και να πιστεύω ότι αν γίνω πιο δυναμικός και πιο διεκδικητικός, η αλλαγή αυτή, δεν θα αρέσει. Εδώ, χρειάζεται να αντιμετωπίσω τους φόβους μου και να έρθω σε επαφή με το δικαίωμά να διεκδικώ τις επιθυμίες μου, χωρίς να με νοιάζει η συγκατάθεση των άλλων γιατί δεν είμαι μικρό παιδί πια. Μπορώ μόνος μου να κάνω, ότι πιστεύω ότι είναι εντάξει για τον εαυτό μου, αν αυτό δε βλάπτει κάποιον άλλον άμεσα ή έμμεσα.

Τέλος, γκρινιάζουν συνήθως άνθρωποι μεγάλοι, με νοητικά θέματα, χαμηλού πνευματικού επιπέδου ή με αδυναμία έκφρασης, λόγω έλλειψης παιδείας και μη ύπαρξης λεξιλογίου, οι οποίοι δεν μπορούν να νοηματοδοτήσουν με λέξεις εκείνο που τους συμβαίνει. Αυτό είναι πολύ φυσικό να τους φέρνει εκνευρισμό, επιθετικότητα και κατά συνέπεια γκρίνια.

Όλα τα παραπάνω αφορούν, στους «ενήλικες – παιδιά». Φανταστείτε στα «παιδιά – παιδιά» πως λειτουργεί! Αυτό όμως, μπορούμε να το δούμε σε ένα ειδικό αφιέρωμα.

 Παιδική γκρίνια

Πώς αντιμετωπίζεται η γκρίνια;