Στις 23/08/1939, υπογράφτηκε στη Μόσχα, από τον Υπουργό Εξωτερικών της ναζιστικής Γερμανίας Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ (Joachim von Ribbentrop) και από τον Υπουργό Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης, Βιατσεσλάβ Μιχάηλοβιτς Μόλοτοφ (Вячесла́в Миха́йлович Мо́лотов) το Γερμανοσοβιετικό σύμφωνο φιλίας ή αλλιώς, το σύμφωνο μη επίθεσης, μεταξύ των δύο χωρών.
Το βιβλίο μου, «Εγώ θα ζήσω», ξεκινά με τους δύο πρωταγωνιστές, την Ντίνα Πρανίτσεβα και τον άντρα της Βίκτωρ, να παρακολουθούν στο σινεμά, την επίσκεψη του Β. Μ. Μολότοφ στο Βερολίνο:
«Κίεβο, 29 Αυγούστου 1939, σινεμά “Οκτώβρης”, φιλμ: “η επίσκεψη του Β. Μ. Μολότοφ στο Βερολίνο”. Ο άντρας μου κι εγώ παρακολουθούμε στην κατάμεστη αίθουσα την επίσκεψη του Σοβιετικού ηγέτη μας στη Γερμανία. Σύμφωνα με την ταινία, η Σοβιετική Ένωση δεν έχει καλύτερο φίλο από τον Χίτλερ. Στο Βερολίνο υποδέχονται τον Μολότοφ με μπάντες, λουλούδια και τιμές. Οι Ναζί στρατιώτες παρελαύνουν θαυμάσια. Ο Χίτλερ, αυτοπροσώπως, υποδέχεται τον Μολότοφ σαν το αδελφό που είχε χάσει χρόνια. Οι φωτογράφοι τους περικυκλώνουν καθώς ξεκινούν την κουβέντα τους και η παρέλαση συνεχίζεται με τις σημαίες της σβάστικας να ξεδιπλώνονται στον αέρα. Μετά το τέλος της προβολής, παίρνουμε παγωτό και πιασμένοι αγκαζέ, επιστρέφουμε με τα πόδια στο σπίτι. Ο Βίκτωρ σχολιάζει πως αν οι Σοβιετικοί στρατιώτες ήξεραν να παρελαύνουν με την ακρίβεια των Γερμανών, τότε θα υπήρχε μία πιθανότητα να έχουμε αποτελεσματικό στρατό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου